REFERENTIE
PA0744 – National Library of Medicine, PMC. Citations 50

ACHTERGROND
Dit artikel bespreekt hoe de narratieve methode kan worden toegepast in de huisartsenpraktijk om psychische problemen beter te begrijpen en te behandelen. In de geneeskunde bestaat vaak spanning tussen het medische perspectief, gericht op diagnoses en het persoonlijke verhaal van de patiënt. In de geestelijke gezondheidszorg, waar het gesprek expliciet als therapeutisch wordt gezien, biedt narratieve therapie een manier om zowel de patiënt als de arts samen te laten werken aan het construeren van betekenisvolle en helende verhalen. De narratieve methode verschuift de focus van pathologie naar samenwerking en begrip.

METHODIEK

De methodiek van narratieve therapie in dit artikel is gebaseerd op praktische toepassing in de huisartsenpraktijk, waarin de volgende interventies centraal staan:

• Het verzamelen van een medische geschiedenis: Het traditionele proces van anamneses wordt gebruikt om de context van het verhaal te begrijpen.
• Luisteren naar en samenbrengen van verhalen: De huisarts werkt samen met de patiënt om coherentie en betekenis te vinden in hun verhaal.
• Vragen stellen om nieuwe betekenissen te verkennen: Vragen worden gesteld om alternatieve perspectieven te ontdekken en nieuwe verhalen te creëren die helend kunnen werken.

De auteur illustreert deze aanpak met casussen uit de huisartsenpraktijk, waarin de complexe interacties tussen biografie, sociale context en medische interventies worden beschreven.

RESULTATEN

De toepassing van narratieve therapie in de huisartsenpraktijk levert:

• Verbeterd begrip van de patiënt: Patiënten voelen zich gehoord en begrepen, wat leidt tot een sterkere therapeutische relatie.
• Nieuwe perspectieven op diagnoses: Het samen verkennen van verhalen helpt artsen en patiënten om verder te kijken dan een medische diagnose, wat leidt tot holistischere oplossingen.
• Positieve verandering in patiëntuitkomsten: Het construeren van helende verhalen helpt patiënten om een gevoel van controle en betekenis terug te krijgen, vooral bij complexe mentale gezondheidsproblemen zoals depressie en angst.

CONCLUSIES

• Narratieve therapie is een effectieve benadering in de huisartsenpraktijk voor mentale gezondheid.
• Het benadrukt de samenwerking tussen patiënt en arts om betekenisvolle verhalen te creëren die heling bevorderen.
• De methode verlicht de spanning tussen medische diagnoses en persoonlijke verhalen en biedt een praktische, patiëntgerichte aanpak.

REFERENTIE
PA0704
Bron: National Library of Medicine, PubMed
Uitgever: Taylor & Francis
Jaartal: 2011
Citations: 127

ACHTERGROND EN METHODIEK

Dit onderzoek richtte zich op het evalueren van de effectiviteit van een gestandaardiseerde narratieve therapie (NT) voor volwassenen met een ernstige depressieve stoornis (MDD). Narratieve therapie, ontwikkeld door Michael White en David Epston, richt zich op het herschrijven van probleemgerichte verhalen in alternatieve, positieve narratieven die empowerment en hoop bevorderen.

• Het onderzoek betrof 47 volwassenen met MDD. Inclusiecriteria waren: een leeftijd tussen 18-60 jaar, een diagnose van MDD volgens het DSM-IV, en stabiliteit in medicatiegebruik. Uitsluitingscriteria omvatten psychose, ernstige eetstoornissen of lopende andere psychotherapeutische behandelingen.
• De auteurs richten zich op het meten van zowel symptoomverbetering als interpersoonlijke relaties na acht sessies Narratieve Therapie (NT), uitgevoerd volgens een gestandaardiseerd model.
• Uitkomstmaten, zoals depressieve symptomen (gemeten met de Beck Depression Inventory-II, BDI-II) en interpersoonlijke relaties (gemeten met de Outcome Questionnaire-45.2), werden geëvalueerd vóór, direct na en drie maanden na de therapie. Benchmarking werd gebruikt om de resultaten te vergelijken met bewezen therapieën zoals cognitieve gedragstherapie en interpersoonlijke therapie.

RESULTATEN

• Na acht sessies ervoeren 74% van de deelnemers betrouwbare verbeteringen in depressieve symptomen en dat 61% naar de functionele populatie verhuisde. Met andere woorden: na de behandeling met narratieve therapie voldeden de deelnemers niet langer aan de criteria voor klinische depressie. Ze functioneerden op een niveau dat vergelijkbaar is met mensen zonder een gediagnosticeerde depressieve stoornis.
• Ruim de helft (53%) van de deelnemers bereikte een klinisch significante verbetering. Deze resultaten zijn vergelijkbaar met bewezen therapieën, zoals cognitieve gedragstherapie (CBT), psychodynamische therapie (PI), en interpersoonlijke therapie (IPT).
• Hoewel de verbeteringen op het gebied van depressieve symptomen duidelijk waren, waren de interpersoonlijke verbeteringen beperkter. Ongeveer 30% van de cliënten rapporteerde betrouwbare verbetering op de Interpersonal Relations Subscale, maar deze veranderingen werden niet volledig gehandhaafd na drie maanden follow-up.
• De beperkte interpersoonlijke vooruitgang wijst mogelijk op een tragere verandering in diepgewortelde patronen van sociale interactie, vergeleken met de relatief snellere verbetering van acute depressieve symptomen. Dit sluit aan bij eerdere bevindingen dat het aanpakken van chronische interpersoonlijke problemen meer tijd en therapieduur vereist.
• De stabiliteit van de depressieve symptomen na drie maanden is positief, maar er was een lichte neiging tot terugval, wat de noodzaak van langdurige monitoring en verdere interventies onderstreept. De studie suggereert dat narratieve therapie bijzonder effectief is in het verkennen en herschrijven van problematische verhalen, wat leidt tot symptomatische verlichting en het ontwikkelen van alternatieve, positieve narratieven.

CONCLUSIES

• Deze studie levert solide empirisch bewijs dat narratieve therapie effectief is bij het verminderen van depressieve symptomen en het verbeteren van interpersoonlijke relaties bij volwassenen met MDD.
• NT is niet alleen vergelijkbaar met andere evidence-based therapieën zoals CBT en IPT, maar biedt ook unieke voordelen, zoals het bevorderen van persoonlijke reflectie en het versterken van een positief zelfbeeld door de herconstructie van levensverhalen.
• NT lijkt bijzonder nuttig voor cliënten die gebaat zijn bij een niet-pathologiserende en samenwerkingsgerichte benadering. Echter, om blijvende interpersoonlijke verbeteringen te ondersteunen, kan een langere behandelingsduur nodig zijn.

Seo, M., Kang, H. S., Lee, Y. J., & Chae, S. M. (2015). Narrative therapy with an emotional approach for people with depression: Improved symptom and cognitive-emotional outcomes. Journal of Psychiatric and Mental Health Nursing, 22(6), 379–389. https://doi.org/10.1111/jpm.12200

REFERENTIE:
PA0696
Bron:
Uitgever:
Jaartal:
Citations:

ACHTERGROND

Deze studie van Seo et al. (2015) onderzocht het effect van narratieve therapie met een emotionele benadering (NTEA) bij mensen met depressie. NTEA combineert technieken uit narratieve therapie, waarbij cliënten negatieve verhalen herformuleren naar versterkende en positieve levensverhalen, met emotiegerichte therapie om bewustwording en verwerking van emoties te bevorderen.

METHODIEK

• De studie omvatte 50 deelnemers, waarvan 24 in de experimentele groep en 26 in de controlegroep. Metingen werden verricht met behulp van gevalideerde schalen.
• De interventie bestond uit acht sessies, gebaseerd op narratieve therapie (White & Epston) en emotiegerichte therapie (Johnson).
• In de eerste sessies lag de focus op het deconstrueren van problemen en het externaliseren van depressie, gevolgd door het identificeren van unieke uitkomsten. In de latere sessies werden nieuwe verhalen geconstrueerd, gericht op hoop, positieve identiteit en het definiëren van een nieuwe positie.

RESULTATEN

Hypothese 1: Meer positieve gevoelens, hoop en zelfbewustzijn

De onderzoekers wilden weten of mensen na de therapie hoopvoller, positiever en zelfbewuster zouden zijn.

Hoop:

De gemiddelde hoopscore van de deelnemers aan de therapie steeg van 76.42 naar 92.96. Dit betekent dat mensen veel hoopvoller werden: ze geloofden meer in een betere toekomst en in hun vermogen om positieve veranderingen in hun leven te maken. De groep zonder therapie bleef ongeveer hetzelfde, wat suggereert dat deze vooruitgang specifiek door de therapie kwam.

Positieve emoties:

De gemiddelde score op positieve emoties (zoals blijdschap en optimisme) steeg van 23.29 naar 28.50 bij de mensen die de therapie volgden. Dit betekent dat ze zich vaker goed en optimistisch voelden. Voor de controlegroep (zonder therapie) bleef deze score vrijwel gelijk, wat opnieuw aantoont dat de therapie hierbij hielp.

Zelfbewustzijn:

Het zelfbewustzijn van de deelnemers veranderde niet veel. Hoewel er een kleine verbetering was (een lichte stijging in scores), was deze niet groot genoeg om als “significant” te worden beschouwd. Dit betekent dat de resultaten hierover onzeker blijven, en dat langere of intensievere therapie misschien nodig is om dit te verbeteren.

Hypothese 2: Minder negatieve emoties en depressieve klachten

De onderzoekers wilden ook weten of de therapie mensen kon helpen om minder negatieve gevoelens (zoals angst of boosheid) en depressieve klachten te ervaren.

Negatieve emoties:

De gemiddelde score voor negatieve gevoelens daalde van 37.95 naar 25.42 in de groep die de therapie volgde. Dit betekent dat mensen minder vaak overweldigd werden door negatieve emoties zoals verdriet, boosheid of frustratie. In de groep zonder therapie bleven de scores ongeveer gelijk, wat suggereert dat de verbetering door de therapie kwam.

Depressie:

De depressiescores van de deelnemers daalden sterk, van 51.54 naar 37.46. Dit betekent dat symptomen zoals somberheid, verlies van interesse in dingen en een laag energieniveau veel minder werden na de therapie. In de controlegroep zonder therapie veranderden de scores nauwelijks, wat bevestigt dat de therapie een belangrijke rol speelde bij het verminderen van depressieve klachten.

CONCLUSIES

• De conclusie is dat Narratieve Therapie met een Emtionele Benadering een effectieve, mensgerichte aanpak biedt voor het verlichten van depressieve symptomen en het bevorderen van cognitief-emotionele uitkomsten.
• De therapie richt zich op het her-autoriseren van levensverhalen, waarbij patiënten hun problemen loskoppelen van hun identiteit en hoopvolle toekomstperspectieven ontwikkelen.
• Dit biedt zorgverleners een waardevol instrument om depressieve patiënten te ondersteunen bij het vergroten van hun veerkracht en motivatie. Verdere studies met grotere steekproeven en follow-upmetingen zijn aanbevolen om de langetermijneffecten van NTEA te bevestigen.

Elbert, T., Schauer, M., & Neuner, F. (2015). Narrative Exposure Therapy (NET): Reorganizing Memories of Traumatic Stress, Fear, and Violence. Evidence Based Treatments for Trauma-Related Psychological Disorders, 229–253. doi:10.1007/978-3-319-07109-1_12

REFERENTIE:
PA0696
Bron:
Uitgever:
Jaartal:
Citations:

ACHTERGROND

Narrative Exposure Therapy (NET) is ontwikkeld als een behandeling voor posttraumatische stressstoornis (PTSS) en andere trauma-gerelateerde stoornissen. Deze therapie richt zich op het herstellen van de balans tussen “hot memories” (emotioneel beladen herinneringen) en “cold memories” (contextuele, tijd- en plaatsgebonden herinneringen). Trauma’s veroorzaken vaak verstoringen in het geheugen, waardoor traumatische gebeurtenissen als actuele dreigingen worden ervaren in plaats van als herinneringen. NET combineert herinneringsherstructurering met chronologische autobiografische reconstructie om symptomen te verminderen en trauma’s te integreren in een samenhangend levensverhaal.

METHODIEK

Narratieve Exposure Therapy is gestructureerd en volgt een specifieke procedure:

• Diagnose en psycho-educatie: Voorlichting over PTSS en het doel van therapie.
• Levenslijn-oefening: De cliënt ordent positieve en negatieve levensgebeurtenissen (bloemen en stenen) langs een lijn, wat een overzicht geeft van belangrijke momenten.
• Narratieve reconstructie: De cliënt vertelt zijn/haar levensverhaal chronologisch, met nadruk op traumatische gebeurtenissen. De focus ligt op het activeren van “hot memories” en het koppelen daarvan aan contextuele informatie.
• Cognitieve herstructurering: Verwerken van emoties en betekenisgeving aan gebeurtenissen.
• Afsluiting: Het complete levensverhaal wordt herzien en geïntegreerd, vaak afgesloten met een ritueel of documentatie.
• De behandeling duurt meestal 4 tot 12 sessies van 90 minuten.

RESULTATEN

Studies hebben aangetoond dat NET effectief is bij het verminderen van PTSS-symptomen, angst, depressie en dissociatie:

• Symptoomreductie: Patiënten ervaren significante vermindering van herbelevingen, vermijding en hyperarousal.
• Langdurige effecten: Verbeteringen blijven zichtbaar na maanden of jaren, met vermindering van symptomen tot het punt dat PTSS vaak niet meer wordt gediagnosticeerd.
• Betere kwaliteit van leven: Patiënten hervinden sociale en professionele functionaliteit, met verbeterde emotionele stabiliteit en lichamelijke gezondheid.

CONCLUSIES

• NET biedt een wetenschappelijk onderbouwde aanpak voor complexe trauma’s en PTSS.
• De methode combineert een systematische reconstructie van herinneringen met empathisch luisteren en cognitieve herstructurering.
• Door traumatische gebeurtenissen in een context te plaatsen en emoties te verwerken, kunnen patiënten hun ervaringen integreren en betekenis geven aan hun leven.
• NET is effectief in verschillende settings, van vluchtelingenkampen tot klinische praktijken en heeft bewezen duurzame positieve resultaten te leveren.
• Deze aanpak wordt wereldwijd erkend als een evidence-based behandeling voor trauma.

Selman, M. (2020). An Antidote to Despair: Narrative Therapy and Burnout. Context Magazine. 171. 38-40.

REFERENTIE:
PA0696
Bron:
Uitgever:
Jaartal:
Citations:

ACHTERGROND

Dit artikel, geschreven door onderzoeker, klinisch psycholoog Matthew Selman (2020), beschrijft hoe narratieve therapie kan worden ingezet om burn-out bij professionals in de zorgsector, waaronder psychotherapeuten, te verlichten. Burn-out, gekenmerkt door emotionele uitputting, depersonalisatie en een gevoel van falen, is een wijdverbreid probleem onder zorgverleners. Volgens het artikel worden deze uitdagingen versterkt door institutionele factoren zoals hoge werkdruk, beperkte middelen en een pathologiegerichte benadering binnen veel systemen. Narratieve therapie biedt een alternatieve benadering door het herschrijven van persoonlijke en professionele verhalen, waarmee zorgverleners hun identiteit kunnen herstructureren en veerkracht kunnen opbouwen.

METHODIEK

• De studie bespreekt de toepassing van narratieve technieken, zoals:
  • Externalisatie: Het loskoppelen van persoonlijke identiteit van professionele uitdagingen.
  • Re-membering practices: Het herverbinden met belangrijke waarden en relaties door het herzien van het “club van het leven.”
  • Definitional ceremonies: Het betrekken van outsider-witnesses om te reflecteren op en valideren van nieuwe narratieven.
• Selman combineerde persoonlijke ervaring met inzichten uit literatuur, zoals Michael White’s werk over therapieverhalen.
• Het artikel bespreekt praktijkvoorbeelden van hoe narratieve therapie werd ingezet om “thin descriptions” van werkidentiteit te transformeren in rijkere, meer genuanceerde verhalen.

RESULTATEN

Narratieve therapie bleek effectief in het:

• Verlichten van burn-out: Zorgverleners leerden hun stress en falen los te zien van hun eigen identiteit, wat leidde tot minder gevoelens van wanhoop en zelfverwijt.
• Herstellen van professionele voldoening: Door zich opnieuw te verbinden met persoonlijke waarden en relaties, vonden deelnemers nieuwe motivatie in hun werk.
• Versterken van veerkracht: Technieken zoals “re-membering” hielpen deelnemers om betekenis te vinden in hun professionele en persoonlijke leven, wat hen beter voorbereidde op toekomstige uitdagingen.

CONCLUSIES

• Het artikel benadrukt dat narratieve therapie een krachtige tool is voor zorgprofessionals om burn-out te bestrijden.
• Door persoonlijke en professionele verhalen te herschrijven, kunnen zorgverleners stress hanteren en opnieuw verbinding maken met hun waarden en relaties.
• Deze benadering biedt een alternatief voor de pathologiegerichte modellen die bijdragen aan burn-out en biedt praktische technieken die in bredere therapeutische settings kunnen worden toegepast.
• Narratieve therapie wordt aanbevolen als een waardevolle interventie voor het bevorderen van welzijn in zorgcontexten.

Nelson, K., Lukawiecki, J., Waitschies, K., Jackson, E., & Zivot, C. (2022). Exploring the Impacts of an Art and Narrative Therapy Program on Participants’ Grief and Bereavement Experiences. OMEGA – Journal of Death and Dying, 003022282211117. https://doi.org/10.1177/00302228221111726

REFERENTIE:
PA0696
Bron:
Uitgever:
Jaartal:
Citations:

ACHTERGROND

Deze studie door Karen Nelson et al. (2022) onderzocht de effecten van een groepsprogramma dat kunst- en narratieve therapie combineert voor mensen die te maken hebben met rouw en verlies. Dit onderzoek, uitgevoerd bij Hospice Wellington (HW) in Ontario, biedt inzichten in hoe narratieve therapie, in combinatie met kunst, kan bijdragen aan het verlichten van rouw en het bevorderen van emotioneel herstel.

METHODIEK

• In totaal namen 29 deelnemers deel aan het onderzoek. Zij hadden deelgenomen aan het HW-programma tussen 2015 en begin 2020. De groep was divers, met verschillende niveaus van ervaring met kunst en therapie. De meesten kwamen via mond-tot-mondreclame bij het programma terecht of zochten een alternatief voor traditionele gesprekstherapie​.
• Er werden diepgaande semi-gestructureerde interviews uitgevoerd, waarbij deelnemers reflecteerden op hun ervaringen met het programma en de langetermijneffecten. De interviews werden geanalyseerd met behulp van thematic analysis, gebaseerd op Tech’s (1990) coderingsproces​.

RESULTATEN

• (1) emotionele verwerking en zelfreflectie: Op de eerste plaats ervoeren deelnemers kunst- en narratieve therapie als een veilige manier om emoties te onderzoeken en te uiten. Het gebruik van kunst gaf hen de mogelijkheid om hun rouw fysiek vorm te geven, terwijl narratieve interventies hen hielpen hun verlies in een bredere context te plaatsen. Het herschrijven van verhalen over verlies stelde hen in staat om hun verdriet te integreren en een nieuw gevoel van identiteit en betekenis te ontwikkelen.

• (2) Sociale Verbinding: Het groepsaspect van de therapie speelde een cruciale rol. Deelnemers meldden dat het delen van ervaringen met anderen die vergelijkbare situaties doormaakten een diep gevoel van steun en begrip bood. Dit verminderde gevoelens van isolatie en versterkte hun vermogen om verder te gaan.

• (3) Langetermijneffecten: De vaardigheden die tijdens het programma werden ontwikkeld, zoals reflectief schrijven en creatieve expressie, bleven deelnemers ondersteunen bij het omgaan met toekomstige uitdagingen. Sommigen gebruikten deze technieken om nieuwe verliezen of stressvolle gebeurtenissen, zoals de COVID-19-pandemie, te verwerken.

CONCLUSIES

• Dit onderzoek toont aan dat narratieve therapie, in combinatie met kunst, een krachtige en effectieve benadering is voor rouwverwerking.
• Deelnemers leerden hun emoties beter begrijpen en integreren, terwijl ze veerkracht en hoop ontwikkelden.
• Het programma bood een holistische, toegankelijke aanpak die verder gaat dan traditionele gesprekstherapie.
• Deze inzichten benadrukken het potentieel van narratieve therapie om diepgaande transformaties te bewerkstelligen in hoe mensen omgaan met verlies en rouw.

Kountouras, G., Peraki, C. (2022). Narrative therapy in childhood depression. Journal of Liberal Arts and Humanities (JLAH). Issue: Vol. 3; No. 1; January 2022 (pp. 24-32). ISSN 2690-070X (Print) 2690-0718 (Online). Doi:10.48150/jlah.v3no1.2022.a3

REFERENTIE:
PA0696
Bron:
Uitgever:
Jaartal:
Citations:

ACHTERGROND
Deze studie uitgevoerd door Kountouras en Peraki (2022) onderzocht de effectiviteit van narratieve therapie bij kinderen met depressie. Kinderdepressie is een serieuze emotionele stoornis die vaak niet wordt herkend door moeilijkheden in het uiten van gevoelens. Traditionele behandelingen, zoals CGT en medicatie, richten zich vaak op symptoombestrijding, terwijl narratieve therapie zich richt op het transformeren van probleemgerichte verhalen in positieve, alternatieve narratieven. Het doel is kinderen te helpen hun identiteit te herstructureren en een gevoel van controle en hoop te ontwikkelen.

METHODIEK

Dit onderzoek is een literatuurstudie waarin eerdere studies over narratieve therapie en kinderdepressie zijn geanalyseerd. De focus lag op drie kerncomponenten van narratieve therapie:

• Externalisatie van problemen: Het scheiden van het probleem van de identiteit van het kind.
• Herschrijven van verhalen: Het creëren van nieuwe narratieven die hoop en kracht benadrukken.
• Creatieve interventies: Het gebruik van hulpmiddelen zoals de “Tree of Life” en “Life-line exercise” om kinderen te helpen gebeurtenissen te visualiseren en betekenis te geven aan hun ervaringen.

De studies in deze review evalueerden interventies bij kinderen en adolescenten met depressie en onderzochten de impact op symptomen, zelfbeeld en veerkracht.

RESULTATEN

De analyse van eerdere onderzoeken laat zien dat narratieve therapie effectief is bij:

• Vermindering van depressieve symptomen: Kinderen leerden negatieve emoties te externaliseren en kregen controle over hun gevoelens.
• Versterking van het zelfbeeld: Door positieve verhalen te herschrijven, herkenden kinderen hun sterke punten en successen.
• Verhoging van hoop en veerkracht: Interventies zoals de “Tree of Life” hielpen kinderen nieuwe perspectieven te ontwikkelen en vertrouwen in de toekomst te krijgen.
• Langetermijneffecten: Technieken zoals journaling en creatieve expressie werden door kinderen na de therapie gebruikt om nieuwe uitdagingen aan te gaan.

CONCLUSIES

• Narratieve therapie biedt een krachtige, kindvriendelijke benadering voor het behandelen van depressie.
• Door verhalen te herschrijven en creatieve technieken te gebruiken, leren kinderen negatieve emoties te verwerken en een positief zelfbeeld te ontwikkelen.
• Dit proces bevordert duurzame veranderingen in hun mentale gezondheid en helpt hen beter om te gaan met toekomstige uitdagingen.
• Narratieve therapie wordt aanbevolen als aanvulling op traditionele behandelmethoden, met een focus op individuele en culturele contexten.

Fallah, K. & Ghodsi, M. (2022). The effectiveness of narrative therapy on sexual function and couple burnout. Revista Portuguesa de Investigação Comportamental e Social. 8. 1-13. DOI10.31211//rpics.2022.8.1.219.

REFERENTIE:
PA0696
Bron:
Uitgever:
Jaartal:
Citations:

ACHTERGROND

Deze studie, uitgevoerd door Fallah en Ghodsi (2022), onderzocht het effect van narratieve therapie op seksuele functie en relatieburn-out bij getrouwde vrouwen met huidkanker. Met dit onderzoek wilde zij aantonen dat narratieve therapie kan bijdragen aan het verminderen van mentale klachten zoals relatieburn-out en het verbeteren van seksuele functie, vooral wanneer een laag zelfbeeld en schaamte een rol spelen. Vrouwen met huidkanker ervaren vaak een negatief zelfbeeld door veranderingen in hun uiterlijk, wat kan leiden tot gevoelens van schaamte en het idee dat ze niet langer aantrekkelijk of waardevol zijn binnen hun relatie. Deze negatieve gedachten en gevoelens kunnen zich verdiepen tot mentale klachten zoals emotionele afstand, frustratie en uiteindelijk relatieburn-out.

METHODIEK

• Het onderzoek had een quasi-experimenteel ontwerp met een pre-test–post-test en een controlegroep.
• In totaal werden 30 vrouwen willekeurig toegewezen aan een experimentele groep (n=15) en een controlegroep (n=15).
• De experimentele groep volgde negen groepssessies binnen een gestructureerde opzet van narratieve therapie, terwijl de controlegroep geen therapie ontving.
• De volgende meetinstrumenten werden gebruikt: (1) Female Sexual Function Index (FSFI): Meet zes dimensies van seksuele functie, zoals verlangen, opwinding, tevredenheid en pijn. (2) Couple Burnout Measure (CBM): Meet emotionele, fysieke en mentale uitputting binnen relaties.

RESULTATEN

• Seksuele functie: De vrouwen gaven aan dat hun seksleven verbeterde. Dit betekent dat ze meer plezier en tevredenheid ervoeren in hun seksuele relaties. Ook voelden ze zich vaker seksueel aangetrokken tot hun partner en hadden ze minder last van ongemak of pijn tijdens intimiteit. Hun gemiddelde score ging op de gevalideerde schaal omhoog van 32.07 naar 35.05, wat aangeeft dat er een positieve verandering was.
• Relatieburn-out: De vrouwen voelden zich minder uitgeput in hun relatie. Ze hadden minder gevoelens van emotionele afstand, vermoeidheid en frustratie naar hun partner toe. Dit betekent dat ze zich meer betrokken en verbonden voelden. Hun score daalde op de gevalideerde schaal van 4.68 naar 4.22, wat betekent dat ze minder last hadden van stress en vervreemding binnen hun relatie.
• Tevredenheid met de therapie: De vrouwen waren zeer tevreden met de therapie, zoals bleek uit de Client Satisfaction Questionnaire (CSQ). Ze gaven aan dat ze veel vooruitgang hadden geboekt en zich na de sessies beter voelden. De gemiddelde tevredenheidsscore was 24.81 van een maximum van 32, wat heel positief is.
• Ook vonden ze dat hun situatie duidelijk verbeterd was, zoals gemeten met de Clinical Global Impressions (CGI).

CONCLUSIES

• De resultaten laten zien dat narratieve therapie echt geholpen heeft bij de vrouwen die eraan deelnamen.
• Narratieve therapie bleek effectief in het verbeteren van seksuele functie en het verminderen van relatieburn-out bij vrouwen met huidkanker.
• De therapie richtte zich op het externaliseren van problemen, het herschrijven van levensverhalen en het aanpakken van dominante narratieven die de intieme relatie beïnvloeden.
• Door ervaringen te delen en nieuwe, alternatieve narratieven te ontwikkelen, kregen deelnemers nieuwe perspectieven, verbeterde emotionele intimiteit en verminderden ze de psychologische last van hun aandoening.

Li, HongMei & Wang, GuiQing & Chen, PengFei & Ren, ChunMei & Wang, JunMei. (2023). The Effectiveness of Narrative Therapy in Reducing Work Pressure and Improving Health Behavior Among Anesthesia Clinical Frontline Nurses. American journal of health behavior. 47. 628-641. 10.5993/AJHB.47.3.20.

REFERENTIE:
PA0696
Bron:
Uitgever:
Jaartal:
Citations:

ACHTERGROND

Deze studie uitgevoerd door Li et al. (2023) onderzocht de effectiviteit van narratieve therapie in het verminderen van werkdruk en het verbeteren van gezondheidsgerelateerd gedrag bij frontline verpleegkundigen in klinische en anesthesiologieafdelingen. Verpleegkundigen ervaren vaak hoge werkdruk vanwege complexe patiëntenzorg en emotionele belasting, wat kan leiden tot verminderde prestaties en welzijn. Narratieve therapie, gericht op het reconstrueren van persoonlijke verhalen, biedt een benadering om stress te verminderen door zelfreflectie en het versterken van persoonlijke betekenisgeving. Het onderzoek richtte zich op het verbeteren van kennis, houding en gedrag bij verpleegkundigen door middel van een gestructureerd programma.

METHODIEK

• Design: Convenience sampling werd gebruikt om verpleegkundigen van klinische en anesthesiologieafdelingen te selecteren.
• Deelnemers: Frontline verpleegkundigen uit ziekenhuizen tussen mei 2019 en mei 2021.
• Interventie: Een ADDIE-gebaseerd narratief trainingsprogramma, bestaande uit vijf fasen: analyse, ontwerp, ontwikkeling, implementatie, en evaluatie.
• Metingen: De Nursing Caring Characters Assessment Tool (NCCAT) en een kennis-attitude-gedrag vragenlijst werden gebruikt om de effectiviteit van de interventie te beoordelen. Data werd geanalyseerd met SPSS en Smart PLS om verschillen te identificeren voor en na de interventie.

RESULTATEN

• Minder werkdruk: Na deelname aan het narratieve trainingsprogramma gaven de verpleegkundigen aan dat ze zich minder gestrest voelden. Dit kwam doordat ze leerden hoe ze hun ervaringen beter konden begrijpen en verwerken door middel van verhalen.
• Beter in hun werk: De verpleegkundigen scoorden hoger op vaardigheden die belangrijk zijn voor hun werk, zoals het leveren van persoonlijke, mensgerichte zorg. Ze voelden zich zelfverzekerder in hoe ze met patiënten omgingen en vonden het gemakkelijker om een goede band met hen op te bouwen.
• Positieve veranderingen in gedrag: Het programma hielp verpleegkundigen ook om hun houding en gedrag te verbeteren
• Kennis steeg op een gevalideerde schaal van 3.67 naar 5, houding steeg van 5,48 naar 6, gedrag van 4,74 naar 6.

CONCLUSIES

• De studie toont aan dat narratieve therapie effectief is in het verminderen van werkdruk en het verbeteren van zorgvaardigheden en gezondheidsgerelateerd gedrag bij verpleegkundigen.
• Het ADDIE programma, gebaseerd op narratieve therapie, versterkte hun vermogen om verhalen van patiënten en zichzelf te begrijpen en te gebruiken, wat leidde tot betere stresshantering en mensgerichte zorg.
• Deelnemers konden beter omgaan met stress, kregen meer vertrouwen in hun werk en hun zorg persoonlijker en effectiever maken.
• Dit onderzoek laat zien dat narratieve therapie niet alleen patiënten helpt, maar ook zorgverleners ondersteunt om hun werk beter en met minder stress uit te voeren.
• Deze bevindingen ondersteunen het gebruik van narratieve therapie als een waardevolle interventie in klinische praktijken, met name voor professionals die met hoge emotionele belasting werken.

Rockland Recovery Behavioral Health. (2023). 5 Benefits of Narrative Therapy [Behavioral-health-blog]. https://rocklandrecoverybh.com/behavioral-health-blog/5-benefits-of-narrative-therapy/

REFERENTIE:
PA0696
Bron:
Uitgever:
Jaartal:
Citations:

ACHTERGROND

Dit artikel van Rockland Recovery Behavioral Health (2023) legt uit hoe narratieve therapie mensen kan helpen hun persoonlijke verhalen te herstructureren en hun mentale gezondheid te verbeteren. Narratieve therapie richt zich op de verhalen die mensen zichzelf vertellen over hun leven en de invloed van die verhalen op hun gedachten, emoties en gedrag. Negatieve of beperkende verhalen kunnen leiden tot gevoelens van hulpeloosheid en angst, terwijl positieve en versterkende verhalen de veerkracht en het welzijn bevorderen. Het doel van narratieve therapie is cliënten te helpen negatieve narratieven te herzien en te vervangen door meer hoopvolle en krachtige perspectieven.

METHODIEK

Narratieve therapie benadrukt dat de cliënt de expert is over zijn of haar eigen leven. De therapie vindt plaats in een ondersteunende omgeving waarin de therapeut samenwerkt met de cliënt om:

• Externalisatie: Problemen los te koppelen van de identiteit van de persoon.
• Verkennen van narratieven: Het identificeren van negatieve of beperkende verhalen die het welzijn beïnvloeden.
• Herschrijven van verhalen: Nieuwe narratieven creëren die veerkracht en controle benadrukken.
• Zelfreflectie en inzicht: Het onderzoeken van gedachten, emoties en gedragingen om patronen te begrijpen en te doorbreken.

De methodiek wordt toegepast op een breed scala van psychologische problemen, waaronder depressie, angst, trauma, verslaving en relatieproblemen.

RESULTATEN

Narratieve therapie biedt meerdere voordelen:

• Empowerment: Cliënten voelen zich sterker en meer in controle doordat ze leren hun problemen vanuit een nieuw perspectief te zien.
• Verbeterde relaties: Door negatieve verhalen over relaties te identificeren en te veranderen, verbeteren communicatie en wederzijds begrip.
• Meer veerkracht: Het herschrijven van narratieven helpt cliënten beter om te gaan met moeilijke situaties.
• Grotere zelfbewustzijn: Het proces bevordert inzicht in emoties, gedachten en gedragingen, wat leidt tot persoonlijke groei.
• Breed toepasbaar: Narratieve therapie is effectief bij uiteenlopende problemen, zoals trauma, depressie en verslaving.

CONCLUSIES

• Narratieve therapie is een krachtige interventie die cliënten helpt hun interne verhalen te transformeren en hun leven in een positiever daglicht te zien.
• Het biedt unieke voordelen, zoals het versterken van veerkracht, zelfbewustzijn en empowerment, en is toepasbaar bij diverse mentale gezondheidsproblemen.
• Het artikel benadrukt dat narratieve therapie een waardevol hulpmiddel is in het bevorderen van welzijn en persoonlijke groei, en dat de kracht van storytelling een essentiële rol speelt in het herstelproces.